1 Նորանից յետոյ Յոբը բացաւ իր բերանը եւ անիծեց իր օրը։
2 Եւ Յոբը պատասխանելով ասեց.
3
4 Այն օրը խաւար լինի, Աստուած նորան չ’որոնէ վերեւից, եւ նորա վերայ լոյս չ’ծագէ։
5 Խաւարն ու
6 Այն գիշերը՝ մառախուղը տանէ նորան. Չ’ուրախանայ նա տարուայ օրերի հետ. Ամիսների թիւի մէջը չ’մտնէ։
7 Ահա այն գիշերը ամայի մնայ. Ուրախութիւն չ’մտնէ նորա մէջը։
8 Նորան անիծեն
9 Նորա արշալոյսի աստղերը խաւարուին, լուսի սպասէ, եւ չ’լինի. Եւ
10 Որ չ’գոցեց իմ ծնողի արգանդի դռները, եւ չ’ծածկեց տառապանքն իմ աչքերից։
11
12
13 Որովհետեւ հիմա պառկած էի եւ կ’հանգչէի, կ’քնանայի. Ուրեմն հանգիստ կ’լինէի,
14 Թագաւորների եւ երկրի խորհրդականների հետ, որոնք աւերակներ շինեցին իրանց համար.
15 Կամ ոսկի ունեցող իշխանների հետ. Որոնք իրանց տները լցրին արծաթով.
16 Կամ թաղուած
17 Այնտեղ ամբարիշտները դադարում են չարանալուց, եւ այնտեղ հանգչում են ուժից ընկածները.
18 Կապուածները
19 Փոքրը եւ մեծը այնտեղ են, ծառան էլ ազատ է իր տիրոջից։
20 Նա ի՞նչու համար է թշուառին լոյս տալիս, եւ
21 Որոնք
22 Որոնք ուրախանում են հրճուանքով, եւ զուարճանում են, որ գերեզման են գտել.
23 Այնպիսի մարդի, որի ճանապարհը կապուած է, եւ
24 Որովհետեւ հացիս փոխարէն՝՝ հառաչանք է գալիս, եւ ջրերի պէս հոսում են հեծեծանքս։
25 Որովհետեւ այն երկիւղալի բանից որ վախենում էի, ինձ հանդիպեց, եւ ինչից որ սարսում էի, հասաւ ինձ։
26 Ոչ խաղաղութիւն ունիմ, ոչ հանգստութիւն, եւ ոչ հանդարտութիւն. Եւ վրդովումն է եկել։